In de T2 hangaar wordt door diverse vrijwilligers gewerkt aan de luchtwaardige restauratie van de Noorduyn Norseman. Door alle Corona beperkingen was het de afgelopen 2 jaar niet mogelijk op reis te gaan om de missende onderdelen te gaan zoeken. Eind mei is een team van 2 vrijwilligers op jacht gegaan naar de missende onderdelen in Verenigde Staten en Canada. Hierbij een kort verslag.
Hoewel er de afgelopen periode goede voortgang is gemaakt met het Norseman project, liepen bepaalde deelgebieden vast doordat enkele onderdelen ontbraken. Een door de vrijwilligers opgestelde lijst van deze missende onderdelen is de afgelopen tijd met diverse organisaties en personen in de wereld gedeeld. Toch levert, zoals eerder gebleken is, persoonlijk contact in dit soort zaken het beste resultaat op. Met dank aan een Canadese relatie (een echte Norseman liefhebber) zijn de meeste nog bestaande Norsemans in kaart gebracht en is een reisschema opgesteld. Gezien de af te leggen afstanden lukt dat niet in één trip. Afgelopen Hemelvaartsdag vertrokken de twee vrijwilligers richting de Verenigde Staten. Ze hebben tijdens hun reis uiteindelijk 11 Norsemans gezien op 6 verschillende locaties in 2 verschillende landen.
De eerste Norseman stond op een vliegveld in het noorden van de staat Minnesota. Deze Norseman, op drijvers, heeft nog wat werk nodig om deze weer luchtwaardig te krijgen. De eigenaar, die iets verderop woont, kon ons niet helpen aan onderdelen, maar wel aan diverse tips en andere nuttige informatie voor de toekomst. NB Naast de Norseman vertrok om de zoveel tijd een sproeivliegtuig, met een zelfde motor als onze Norseman, om akkers te voorzien van kunstmest vanuit de lucht. Iets dat je in Nederland niet meer ziet.
De volgende ochtend is de Amerikaans-Canadese grens gepasseerd en zijn de vrijwilligers het uitgestrekte landschap van Canada in gereden. Het land bestaat uit een grote hoeveelheid meren, bossen, vlaktes en vooral veel lange rechte wegen. De tweede Norseman stond in Red Lake, ook wel de Norseman capital van de wereld genoemd. Red Lake ligt het einde van een 180 km lange enkele weg noordelijk, van waaruit jagers en vissers met watervliegtuigen naar hun hut worden gebracht aan een van de vele meren die hier zijn. Door de hoge waterstand en veel heftige regenbuien, waren veel wegen afgesloten, maar dankzij een tip bij een lokaal tankstation, hebben ze Red Lake uiteindelijk toch kunnen bereiken via een alternatieve route (o.a. een 10 km lang gravelpad).
In dit deel van Canada kom je in een hele andere wereld dan Nederland. Diverse watervliegtuigen, waaronder een DeHavilland Beaver, Cessna Caravan en de DeHavilland Otter (voorzien van een turbine motor), vertrekken hier volgeladen met materialen, bagage en de jagers/vissers naar afgelegen locaties. Jaren geleden werd de Noorduyn Norseman (op drijvers uiteraard) hier eveneens veel ingezet. Er staat nu een Norseman op de luchthaven, één als herinnering aan oude tijden op een paal midden in Red Lake en bij iemand zijn huis verderop ligt nog een romp. Dankzij de hulp van ons Canadese contact (piloot op een watervliegtuig daar deze zomer) hebben ze enkele onderdelen kunnen krijgen voor ons project en daarnaast enkele interessante contacten opgedaan.
Iets verder oostelijk troffen ze een andere Norseman aan, zij het in een mindere conditie. De eigenaar was helaas niet aanwezig, maar ze hebben alles wel kunnen bestuderen. Een paar kilometer verderop lagen diverse onderdelen in de buitenlucht. Het schuurtje was ingestort, de onderdelen zijn helaas niet meer bruikbaar voor ons project. Bij de volgende stop nog iets verder oostelijk hadden ze succes. Hier staan 2 complete Norsemans, die eerdaags weer zullen vertrekken, en 3 Norseman die niet helemaal compleet meer zijn. In de hangaar staat nog een zeer mooie en luchtwaardige Norseman.
Elke Norseman is anders, dus de vrijwilligers hebben alle exemplaren uitvoerig bestudeerd en gefotografeerd t.b.v. ons project. Daarna hebben ze in de opslag gezocht naar de missende onderdelen en aan het eind van een lange dag hebben ze bijna alles wat op de zoeklijst stond (zelfs nog iets meer) kunnen verzamelen. Nadat bij de lokale bank alle bankpassen waren gebruikt om een deel van het overeengekomen aankoopbedrag te pinnen, kon de deal worden afgerond en alle spullen zaten daarna al snel in de auto. Voldaan reden de vrijwilligers daarna weg. Het weer sloeg echter snel om en voor ze het wisten kregen ze op hun telefoon een weerwaarschuwing voor een tornado. Ze zijn in het slechte weer omgekeerd en eenmaal weer in het dorp, in de auto, gaan schuilen voor het noodweer (vooral veel hele heftige neerslag met het nodige onweer).
Met een volle auto aan onderdelen zijn ze de volgende dag uiteindelijk de grens weer overgereden en aan het eind van de dag in Minneapolis aangekomen. Daar is een doos met de grote onderdelen bij een transporteur afgegeven en hebben ze een bezoek gebracht aan een organisatie die diverse historische vliegtuigen opereert. Tevreden en met diverse onderdelen in de koffers zijn de vrijwilligers daarna comfortabel teruggevlogen naar Nederland. De komende tijd kunnen weer grote stappen gemaakt worden met dit project.